وعده‌ها و کنار رفتن پرده‌ها

تبلیغات بازیگران نمایش انتخاباتی دیکتاتوری آخوندی وارد دومین هفته خود شده است؛ به نظر می‌رسد که کاندیداها در عوامفریبی و دادن وعده‌های توخالی برای جلب نظر رأی دهندگان با یکدیگر مسابقه گذاشته‌اند؛ یکی وعده می‌دهد اگر بیاید 5میلیون شغل ایجاد می‌کند، دیگری در این مزایده دروغ و فریب روی دست او بلند می‌شود و عدد اشتغال را تا 6میلیون بالا می‌برد. آن یکی می‌گوید مبلغ یارانه نقدی را 3برابر می‌کنم؛ دیگری نرخ را بالاتر می‌برد و به ۵برابر می‌رساند! و روحانی که خودش استاد چرب‌دست بازی فریبکارانه با اعداد و ارقام است، تلاش می‌کند در این مسابقه از حریفان عقب نماند. اما چرا کاندیداها وعده‌هایی می‌دهند که هیچ کودکی را هم فریب نمی‌دهد؟ 

پاسخ به‌سادگی این است که مگر از این جماعت جز این انتظاری هست؟ اینها هیچ طرح و برنامه‌یی برای امور کشور و حل مسائل اقتصادی اجتماعی جامعه ایران ندارند و به ‌اقتضای ماهیتشان نمی‌توانند هم داشته باشند، در نتیجه یا بایستی روی خرابکاریها و فساد حریف دست بگذارند یا به جای برنامه، از این قبیل وعده‌ها بدهند.

بسیاری از مردم هنوز حرف خمینی را به یاد دارند (صدایش هم هست) که می‌گفت آب و برق را مجانی می‌کنیم! اتوبوس را مجانی می‌کنیم! همه را صاحب خانه می‌کنیم و آخوندهای تبلیغاتچی او هم پیرو خطی که به آنها داده شده بود به‌خصوص در شهرستانها و روستاها به مردم وعده می‌دادند که اگر خمینی بیاید، هر روز درِ خانه شما را می‌زنند و می‌گویند بفرمایید این سهم شما از پول نفت! اکنون هم همان بساط است؛ بازیگران این صحنه نمایش، همه پاجوشهای شجره خبیثة خمینی هستند که آبشخورش تماماً دروغ و فریب و دجالگری است. مرامشان هم این است که امروز دروغ می‌گوییم، خرمان که از پل گذشت، اگر کسی یادش بود و جرأت کرد و پرسید، دیوار حاشا بلند است! قالیباف در مناظره اخیر (9 اردیبهشت) راجع به روحانی می‌گفت صاف صاف توی دوربین نگاه می‌کند و دروغ می‌گوید! البته خود قالیباف هم این کاره است! کاندیداها و این جماعت خمینی پرورده، در دروغ و وقاحت هیچ دست کمی از هم ندارند! این‌که چکهایی که می‌کشند، از افزایش یارانه و وام ازدواج و امثالهم... آن‌قدر کوتاه مدت است که بی‌محل بودنشان همان روزها و ماههای اول برملا می‌شود، از ناشیگری نیست؛ وقتی به گفته قالیباف 25میلیون نفر به نان شبشان محتاجند؛ تنها وعده 3برابر کردن یارانه ممکن است آنها را پای صندوق بکشاند؛ بگذریم که همینها هم آن‌قدر دروغ شنیده‌اند که دیگر با این وعده‌ها فریب نمی‌خورند.

روحانی و رسانه‌های باند او می‌کوشند پرده را از روی وعده‌های دروغ حریفان کنار بزنند و معنای این وعده‌ها را روشن کنند: «وعده افزایش یارانه‌های نقدی که از سوی دو کاندیدای اصول‌گرای ریاست‌جمهوری مطرح شده، امکان تحقق ندارد، مگر به قیمت فرو ریختن و فشار مضاعف بر دهکهای میانی و کسری شدید بودجه و تورم ناشی از ورود نقدینگی بالا به جامعه... امکان افزایش وام‌های ازدواج، یارانه، وام مسکن و سایر خدمات وجود ندارد چرا که دولت پولی برای پرداخت ندارد». (1) اما روحانی و باند او که برای تخطئه رقیب، استدلال اقتصادی می‌کنند، نوبت خودشان که می‌رسد، در وعده‌های دروغ و دغل روی دست حریف بلند می‌شوند؛ روحانی می‌گوید: «ما می‌توانیم 140میلیارد دلار وارد کشور کنیم. این سرمایه می‌تواند ایجاد اشتغال کند!...» (2) روحانی توضیح نمی‌دهد که اگر جذب سرمایه‌های خارجی به این سادگی امکان‌پذیر است، پس چرا تاکنون صورت نگرفته است و بر اساس آنچه رسانه‌های خودشان مدعی هستند از هنگام اجرای برجام «فقط 8میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی وارد ایران» شده است؟ (3).

در مسابقه پرغوغای وعده‌های دروغ و توخالی، پاسدار قالیباف در دفاع از پیشنهاد خودش، ضمن اشاره به این‌که با توجه به سقوط ارزش واقعی پول و این‌که قدرت خرید یارانه چند سال پیش، در حال حاضر به یک سوم کاهش پیدا کرده، به وجود 25میلیون نفر که دچار فقر مطلق هستند، اعتراف می‌کند و با تشبیه وضعیت جامعه به یک مجروح تصادفی می‌افزاید: «مثل یک مجروح تصادفی است که خونش می‌رود، اگر خونریزی او را بند نیاوریم ممکن نیست بتوانیم کاری برای او انجام دهیم». این تشبیه درستی است و این حرف هم درست است که اول باید خونزیزی این مجروح رو به موت را بند آورد. اما باید دید این خونریزی از کجاست و منشأ آن را دریافت تا بتوان خونریزی را متوقف کرد. منشأ خونریزی، حاکمیت ولایت فقیه است که ام‌الفساد و منشأ گنداب اختلاسها و دزدیهای چند هزار میلیاردی، بردن و خوردن 7000میلیارد دلار درآمد فروش نفت در دوره ۸ساله احمدی‌نژاد، 255میلیارد دلار واردات قاچاق و دهها مورد دیگر است... اما طبعاً نه پاسدار قالیباف و نه سایر کاندیداها به منشأ این خونریزها اشاره نمی‌کنند؛ چرا که خط قرمز نظام است و در وهله اول پای سپاه پاسداران  و بعد پای شخص خامنه‌ای و بیت او و سپس ساختار  سراپا فاسد نظام ولایت‌فقیه را به میان می‌کشد که به قول خودشان گرفتار فساد سیستمی است و فساد مثل خون در تمام رگ و پی آن جریان دارد و همین ساختار و همین سیستم است که تمام منابع کشور و خون مردم را مکیده و می‌مکد.

سخن آخر این‌که مردم ایران آگاهتر از آن هستند که بعد از تجارب 4دهه؛ فریب این وعده‌ها را بخورند؛ بنابراین حرفها و وعده‌های پوچ، جز بر خشم و نفرت مردم نمی‌افزاید و آنها را هر روز بیش از روز پیش زیر پرچم تحریم انتخابات قلابی و شعار انقلابی «رأی من سرنگونی است» گرد می‌آورد و متراکم می‌کند.

پانویس: ــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ روزنامه حکومتی شرق- 12اردیبهشت

2 ـ سخنرانی تبلیغاتی روحانی در شبکه اول تلویزیون رژیم – 9اردیبهشت 96

3 ـ سایت باشگاه خبرنگاران ـ10 اردیبهشت.